Struikelsteen Adriaan Pieters

Vele Gentenaars kennen Adriaan Pieters straat op Mariakerke, grenzend aan de Damaststraat. Op het straatnaam bordje staat erbij vermeld “Politiek Gevangene 1922-1945”. Sinds enkele jaren plaatst Gent, in samenwerking met de Vaderlandlievende oud-strijders verenigingen de “Stolpersteine” (struikelstenen) dit naar het project van Gunter Demmig, een Duitse kunstenaar.
Deze stenen liggen reeds in 25 Europese landen. De struikelsteen die ons doet nadenken aan de gruwelen van een fascistisch regime, het leiden dat mensen ondergingen onder dit regime. Adriaan Pieters was een verzetsstrijder, Partizaan, iemand die vocht voor de vrijheid. De vrijheid die we vandaag mogen ervaren. Een strijd van deze mensen die we niet mogen vergeten. Adriaan werd amper 23 jaar, gestorven voor zijn ideaal, zijn nicht (Christiane Roubedou) en achternicht (Tania Helleputte) hopen terecht dat zijn lijden en sterven niet voor niets is geweest. Bij een kleine plechtigheid, (vandaag 3 mei 2023) bij het plaatsen van de struikelsteen, schetste Gerald De Wagter, de toestand waarin Adriaan Pieters verbleef tijdens zijn gevangenschap. Stilstaan wat toen en nu gebeurde, was de boodschap van Tania Helleputte, hopen dat het fake nieuws gecounterd word, want echt nieuws is moeilijk te onderscheiden van het fake nieuws. Fake Nieuws is een gevaarlijk goedje, explosief spul tegen de verkeerde mensen. Het verblind de mensen, met alle gevolgen van dien. Zij sluit af met de vraag, wanneer vandaag er een fascistisch regime zou zijn, wie zal vandaag als jonge mens strijden voor de vrijheid.